In de 19e eeuw voeren veel Groningse en Friese schepen naar havens in het Oostzeegebied. Als de kapitein een contract sloot voor het vervoeren van een vracht, kreeg hij vaak als extraatje een zilveren lepel. Soms kreeg hij ook een lepel als relatiegeschenk van een scheepsmakelaar of koopman. De schipper gebruikte zijn zilveren oostzeelepels als pensioen. Helaas waren niet alle lepels massief zilver. Sommige waren gemaakt van verzilverd koper. De oudste oostzeelepels zijn meestal onversierd, maar latere exemplaren zijn vaak gedecoreerd met bloemen, bladmotieven of schepen. De naam van de kapitein en soms ook van de schenker staan in de achterzijde gegraveerd.
